Die Ou én Nuwe Testament in die Psalms

Ek het vandag ‘n stuk in ‘n boek van Tremper Longman gelees, wat my baie aangespreek het: Die Psalms staan in die Ou Testament. Dit weet ons natuurlik almal. Maar die omgekeerde is ook waar: die Ou Testament staan in die Psalms.

Dit is reeds lankal raakgesien dat ons die Ou Testament in die Psalms kry. Ek noem ‘n paar voorbeelde waarna Longman verwys:

1. Die kerkvader uit die vierde eeue, Athanasius, noem die Psalms “’n kort samevatting van die hele Skrif”;
2. Basilius van Caesarea, eweneens uit die vierde eeu, beskryf die Psalms as “”‘n opsomming van alle teologie”;
3. Luther noem die Psalms ‘’’n klein Bybeltjie en die opsomming van die Ou Testament”.

‘n Mens kan nog meer uitdrukkings en beelde gebruik om die eenheid van die Psalms en die Ou Testament te laat sien:

1. Ons hoor die eggo van die hele Ou Testament in die Psalms;
2. die Psalms sing van die Ou Testament;
3. al Psalms-singende leer die HERE sy volk die Bybel ken;
4. die Psalms kan God se Katkisasieboek genoem word.

Wat my egter ook dadelik getref het, is dat Athanasius die Psalms ‘n samevatting van die héle Skrif, dit wil sê Ou én Nuwe Testament, noem. Die is natuurlik heeltemal in lyn met die eie woorde van Christus in Lukas 24:44: En Hy sê vir hulle: Dit is die woorde wat Ek met julle gespreek het toe Ek nog by julle was, dat alles wat oor My geskrywe is in die wet van Moses en die profete en die psalms, vervul moet word.

Daarom het Augustinus ook gesê: Die Nuwe Testament is verborge in die Ou Testament en die Ou Testament gaan oop in die Nuwe Testament (Novum Testamentum in Vetere latet, Vetus in Novo patet).

Christus en sy Nuwe Testament is die sleutel van die Ou Testament, insluitend dus ook die Psalms.